امروز با زنگ زدنش خوشحالم کرد.

فکرشم نمیکردم عمار یه روز زنگ بزنه.

غافلگیرم کرد.

خدایا شکرت

بازم از این کارا بکنه.

میبوسمش.

هنوزم دوستش دارم.

آیندمون آینده ای روشن، حرف جدایی رو نزن با من،

فردای خوبی پیش رومونه، دنیا به رفتار تو مدیونه

حالا که خوبیت عاشقم کرده، این عاشق دور تو می گرده ،

از هر کس و هر چیز بهتر باش، با من از این هم مهربون تر باش

ترکم نکن، من بی تو بیمارم، دیوونه وار دوست دارم، من پیشتم، تنهات نمیذارم

تا با منی هیچ کی نمیتونه، قلب تو رو از غم بلرزونه،

تا با منی پشت سرت کوه، روزای تو بی درد و اندوهه

هر چی که تو دستامه میبخشم، دنیای من شعرامه میبخشم،

میبخشم از عمرم به تو حتی، وقتی نباشی میرم از دنیا

بازم

تو چشمات مال من نیست و

نگات دنبال من نیست و

چشاتو دزدکی دیدم

تو قهوت فال من نیست و..................

گفتی سکوت کن کردم

تو

چرا سکوت کردی

و

این سکوت را نمیشکنی؟

من خود را در نگاه آدمهایی دبدم

که

خود نیازمند محبت بودند

ولی..........

باز محبت میکردند

آسمان روشنیش را همه بر چشم تو داد

مثل خورشید که خود را به دل من بخشید

ما به اندازه هم سهم ز دنیا بردیم

هیچ کس مثل من و تو به تفاهم نرسید

در شهر من بکارت همان کاغذ نقره ای رنگ داخل سیگار است. پاره که شود همه هوس میکنند به سویت دست دراز کنند.

باید برای سوختن و تمام شدن آماده شوی.

به زودی دور میاندازنت.حتی آنکس که کاغذ را پاره کرد.

گاهی میبینم و میگذرم

بگذار فکر کنند نمیفهمم

گفت جبران میکنم.گفتم کدام را؟؟؟؟؟

عمر رفته را،روح شکسته را، دل مرده را،حالا من هیچ ...........جواب این تار موهای سپید را میدهی؟؟؟؟؟؟

نگاهی به سرم انداخت و گفت وای چه پیر شده ای؟؟؟!!!!!!!!!!

گفتم جبران میکنی؟؟؟؟؟؟

گفت کدام را؟؟؟؟؟؟